Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

ένα κενό.


Μπήκε μέσα, κάθισε,τραγούδαγε τραγούδια που είχα καιρό να ακούσω, παλιομοδίτικα.
Γελάγαμε εμείς,πάλι έχει πιει λέγαμε.Έβαλε την μουσική της,έκλεισε τα φώτα και σταμάτησε να τραγουδάει.
- Πάρε αυτό,διάβασε το δυνατά.
έδωσε σε μια κοπέλα να διαβάσει Ρεμπώ.
- << Είμαι κτήνος,ένας αράπης.Αλλά μπορώ να σωθώ.Εσείς είστε ψευταράδες,μανιακοί,άγριοι, δυστυχείς,όλοι σας.>>
Εγώ καθόμουν στην καρέκλα,δεν μίλαγα,την έβλεπα να σηκώνει τα χέρια της και να κλίνει τα μάτια της και να χτυπιέται,τρόμαξα.
-ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ.
της είπε.
Πιο δυνατά μίλαγε και αυτή.
Έκλεισα τα μάτια μου,κάτι δεν πήγαινε καλά, σκεφτόμουν αυτά που άκουγα,με τρόμαζαν οι σκιές που έβλεπα. Ξαφνικά άκουσα φωνές,ουρλιαχτά.
-Κυρία;Κυρία είστε καλά;Καλέστε βοήθεια αμέσως
Τα πάντα γύρω μου θόλωσαν δεν άκουγα τίποτα,έτρεξα δίπλα της,της κράτησα το χέρι,αυτή δεν μιλούσε πια,δεν μας κοίταγε.
-Κυρία σας παρακαλώ όχι πάλι,ξυπνήστε σας παρακαλώ.
Άνοιξε τα μάτια της,μου έπιασε το χέρι,με κοίταξε με ένα κενό βλέμμα.
-Πως σε λένε;
-Είστε καλά;
-Μείνε μαζί μου,σε παρακαλώ.
-Εντάξει σας το υπόσχομαι.
-Είμαι μόνη μου δεν έχω κανέναν,μονάχα μια γατούλα και αυτή ετοιμοθάνατη,αδέσποτη από τον δρόμο.
-Ναι κύρια,μην τα σκέφτεστε αυτά τώρα,σας παρακαλώ,είστε καλά;
-Μια χαρά είμαι.
Σηκώθηκε,την κοιτάζαμε όλοι,γύρισε στο παράθυρο και άναψε ένα τσιγάρο.
-Λοιπόν παιδιά συνεχίζουμε,διάβασε παρακάτω.
Πέρναγε η ώρα,φώναζε,έκλαιγε για τα χαμένα χρόνια της,κάνεις δεν μίλαγε,όλοι την αγαπάνε.Μίλαγε για χαμένα παιδιά,για την μοναξιά της και την μιζέρια της,βούρκωσα.
-Τέλος θέλω να σας ευχαριστήσω όλους σας μέσα από την καρδιά μου,σας αγαπάω πολύ και μην ξεχνάτε ότι η αγκαλιά μου χωράει όλους,ότι χρειαστείτε εδώ είμαι.Ευχαριστώ.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα.

-Θέλω να σε δω.
-Τι έγινε;
-Δεν έγινε.
-. . .
-Δεν έγινε κάτι.
-Τότε;
Τότε θέλω να σε δω.Είμαι σίγουρη ότι κάτι θα έχεις να μου πεις.
-Δεν σε καταλαβαίνω.
-Όχι;Δηλαδή μου είπες ότι είχες να μου πεις;Αυτό ήταν;
-Σου είπα ότι θα με δίπλα σου μέχρι να ξανα βρεις τον εαυτό σου και θα το κάνω με όποιο τρόπο μπορέσω.
-Όχι ερωτά μου δεν θα κάνεις τίποτα,εάν όντως μετά από όλα αυτά που σου είπα,εσύ σκέφτεσαι αυτό,το σέβομαι.Όμως θέλω να σεβαστείς ότι δεν θέλω να είσαι δίπλα μου σε καμιά περίπτωση εαν δεν μ'αγαπάς,είμαστε εντάξει;
-Όχι.
-Ορκίσου ότι δεν με θες πια.
-Εάν αυτό σε κάνει να ξαναβρείς τον εαυτό σου,ορκίζομαι.
-Αυτό με κάνει να χάνω κάθε έλεγχο που έχω μέχρι τώρα.
-Τι εννοείς; 
-Δεν άκουσες τίποτα από όλα όσα σου είπα εκείνο το βράδυ;Δεν έχεις καρδιά πλέον;
-Τα άκουσα όλα,απλά δεν μπορώ να είμαι πάλι εδώ όπως θες εσύ.Σε νοιάζομαι και μπορώ να σε βοηθήσω.
-Άντιο.
-Θα σε κάνει καλύτερα αυτό;
-Όχι μην το ψάχνεις δεν με νιώθεις από ότι φένεται.Τι άλλο θες πια μου λες;Σου απάντησα σε ότι ήθελες.Έριξα για άλλη μια φορά τον γαμημένο εγωισμό μου και σου είπα τα πάντα.Φτάνει είναι γελοιο,αρκετά.
-Μάλιστα,ίσως να έχεις δίκιο όμως εγώ στα αλήθεια σε νοιάζομαι.
-Γιατί με άφησες μόνη μου εκείνο το βράδυ.
-Έπρεπε να βρω τα παιδιά μπορεί να πάθαιναν το οτιδήποτε.
-Μάλιστα και μετά τα παιδιά;Δεν σε ένοιαξε καν,στο μπαλκόνι ήμουν και σε κοίταγα μέχρι να φύγεις.
-. . .
-Για τελευταία φόρα,πες μου τι θες να κάνω μωρό μου και θα το κάνω.Μου είχες πει ότι τα συγγνώμη φένονται στις πράξεις.Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι χρειάζομαι να είσαι ερωτευμένος μαζί μου;Θέλω να ξυπνάω και να είμαστε μαζί.Να μ'αγαπάς.Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να μιλάει με εγωισμό,σε παρακαλώ κάντο για μένα.
-Δεν μιλάω με εγωισμό αγάπη μου.Απλά δεν μου το επιτρέπει ο εαυτός μου να κάνω αυτό που μου ζητάς.
-Εγώ θα περιμένω μέχρι να στο επιτρέψει.
-Δεν ξέρω αν μπορείς να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου.
-Εγώ θέλω να είμαι ευτυχισμένη μαζί σου και θα περιμένω μέχρι να το αποκτήσω ξανά αυτό.
-Θα είσαι χειρότερα και αυτό μπορεί να μην γίνει ποτέ.
-Ελπίζω να μην σε πλήγωσα όσο εσύ εμένα.
-Και όμως.
-Και όμως μωρό μου όχι.  

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Killing her inside.




-Ποιόν κοροϊδεύεις;
-Έμενα.
-Δεν σου είπα να σταματήσεις να καταστρέφεις τον εαυτό σου;
-Και εσύ τι ρόλο παίζεις στην ζωή μου;
-Νοιάζομαι.
-Δεν νοιάζεσαι από εγωισμό με προστατεύεις,για να νιώθεις εσύ καλά.
-Σου είχα πει ότι έτσι και σε ξαναδώ σε αυτήν την κατάσταση θα φύγω.
-Εμπρός στο καλό.
-Έτσι απλά;
-Αυτό δεν κάνεις κάθε φορά;Σε έχω μάθει πλέον.
-Αυτή ήταν η τελευταία.
-Ωραία,φύγε.
-Αυτό είναι το πρόβλημα σου,δεν ακούς κανέναν, γιαυτό έφυγε και εκείνος,γιατί δεν τον άκουγες.
-Μην τον πιάνεις στο στόμα σου,σήκω φύγε.
-Εγώ το καλό σου θέλω.
-Εσύ δεν θες το καλό μου.
-Α ναι;Και εγώ γιατί ασχολούμαι τρία γαμημένα χρόνια με εσένα;
-Για το εγώ σου.Μην ξεχνάς εκείνο το βράδυ που τα κατέστρεψες όλα.
-Ειλικρινά πιστεύεις ότι μπορώ να σου κάνω κακό;
-Εσύ είσαι ικανός για όλα.
-Απάντησε μου.
-. ..
-Απάντησε μου είπα.
-Όχι
-Έλα εδώ.
-Δεν θέλω.
-Δεν θα σε πειράξω.
-Αντίο.
-Είσαι σίγουρη;
-Άντιο.

Χάνω τους ανθρώπους μέσα από τα χέρια μου.Δεν μετανιώνω για κάτι,θέλω να φύγουν όλοι.Συχαίνομαι όμως το γεγονός ότι έχασα εσένα,αυτό είναι που με πονάει.Είναι πολύ δύσκολο ένας άνθρωπος να χάνει κάτι που αγαπάει πιο πολύ και από τον ίδιο του τον εαυτό.
Όταν αγαπάς κάποιον δεν τον αφήνεις να φύγει,παλεύεις γι αυτόν και η προσπάθεια δεν έχει ποτέ τέλος.


Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

fOreVER.


           
    Μπήκα μαζί με μια φίλη μου στο μαγαζί,γινόταν χαμός.Η μουσική ήταν τόσο δυνατά που ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει στον ρυθμό της.
-Τι έχεις;
-Τίποτα ησύχασε, παραγγείλε να πιούμε κάτι.
-Από τώρα;
-Ναι.
-Γιατί;
-Γιατί θα έρθει.
-Ποιος θα έρθει;
-Μην κάνεις ανόητες ερωτήσεις.
-Και τι σε νοιάζει αν θα έρθει;Εσύ είσαι αλλού,τα είπαμε αυτά μην τα ξαναλέμε.
-Εσύ τα είπες,εγώ δεν είπα τίποτα.
-Είσαι τρελή.
-Δεν είμαι τρελή,άρρωστη είμαι.

'Δεν είναι τα αντίο που σε πληγώνουν,είναι οι αναμνήσεις που σε ακολουθούν όπου και να είσαι.'
And when I hear 'forever' I think of you.
BUT FOREVER ITS NOT REAL,RIGHT?