τόσο άχαρες μέρες,τόσο όμορφες νύχτες.

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος,χρόνια μας πολλά μωρό μου.

Τελικά η ζωή δεν είναι τίποτα,απλά ένα τρένο που περνάει μπροστά από τα μάτια σου,δεν καταλαβαίνεις ποτέ πότε έφυγε.

Δεν σε έζησα ακόμα,δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός,δεν με θες πια κοντά σου,ούτε που γυρνάς να με κοιτάξεις.
Μα δεν πειράζει πρίγκιπα μου,εγώ είμαι εδώ ,δεν θα σου πω ότι θα περιμένω για πάντα και τέτοιες αηδίες.Θα σου πω ότι είμαι τρελά ερωτευμένη μαζί σου και όταν σου είπα ότι εγώ θα είμαι εδώ το εννοούσα καρδιά μου. Λοιπόν εγώ είμαι εδώ δεν ξέρω αν είναι λάθος απλά δεν μπορώ να ξεχάσω τις στιγμές μας,το πρόσωπό σου και το χαμόγελο που έσκαγες κάθε φορά που σε κοιτούσα.
Περνάς από το μυαλό μου σαν να σε θυμάμαι αμυδρά,ίσως αρχίζω και συνειδητοποιώ την απουσία σου,ότι δεν είσαι πια εδώ.

-Ξέρεις προσπαθώ να είμαι ήρεμος και να μην σκέφτομαι τίποτα αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνω. .θέλω να σου πω πολλά για μένα είναι σημαντικό να με ακούσεις,εσύ από ότι φαίνεται δεν το καταλαβαίνεις.Ούτε μια αγκαλιά ρε συ δεν μου έδωσες όταν ήσουν εδώ,με άφησες απλά με ένα γεια όταν σε είχα πραγματικά ανάγκη.Όταν είσαι με τον άνθρωπό σου πρέπει να νοιάζεσαι και να τον σκέφτεσαι κάθε στιγμή,αυτό στο λέω γενικά για την ζωή σου,να γυρίσουμε λίγο στην αρχή;
-Ναι,ίσως δεν ξέρω κάνε ότι θες...
-Για ποιόν λόγο μετά απο δυο εβδομάδες δεν μου είχες πει πάλι ότι σου μίλησε,ενώ μου είχες πει οτιδήποτε και να σου πει θα μου το έλεγες,σε εμπιστευόμουν!
-Δεν ήθελα να σε πληγώσω,ξέρεις πόσο σε λατρεύω,ξέρεις την κατάσταση αυτή.Συγγνώμη πρίγκιπα μου..
-Μακάρι να ήταν τόσο απλό,εάν δνε έχεις κάτι άλλο να πεις τότε σε παρακαλώ δείξε μου ότι με νοιάζεσαι πραγματικά ρε γαμώτο.Σε παρακαλώ..

Από εκεί ξεκίνησαν όλα,από εκεί ήταν η αρχή του τέλους μας μωρό μου.

'Ήθελα απλά να σου πω μια καληνύχτα,ελπίζω να είσαι καλά πρίγκιπα μου'.
Ακόμα περιμένω την απάντηση ξέρεις.Όμως δεν πειράζει,όλα καλά,να προσέχεις εκεί που είσαι και να είσαι καλά στο εύχομαι με όλο μου το είναι.Σ'αγαπάω.

θα ήθελα απόψε να είσαι εδώ.

Δεν ξέρω καν γιατί γράφω,ίσως για να ξεσπάσω.Βλέπεις γέμισα τον εαυτό μου ενοχές που το έκανα σε εσένα τόσο καιρό.Ίσως ποτέ να μην δεις τα συναισθήματα που εκφράζω αυτόν τον καιρό εδώ μέσα,άμα τα δεις κάποτε να ξέρεις ότι εδώ μέσα κρύβεται όλη μου η καρδιά,όλο μου το είναι.

Δεν ξέρω τι με πιάνει τα βράδια,το πρωί είμαι μια χαρά,δεν σε σκέφτομαι.Το βράδυ όμως πονάω,δεν πρέπει έτσι;Παραμυθιάζω τον εαυτό μου ότι κάποια στιγμή θα έρθεις και θα μου μιλήσεις ή καλύτερα θα με βουτήξεις και θα μου πεις   'μωρό μου γάματα όλα,εμείς είμαστε φτιαγμένοι να είμαστε μαζί.'αλλά όπως είπα και πριν παραμυθιάζομαι γιατί αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει.

Ίσως αν πήγαινα 4-5 μήνες πίσω να πίστευα ότι θα το κάνεις,σε ξέρω καλά άραγε;
Τι έγινε; Δεν έχεις πια τα κότσια να με αρπάξεις και να μου πεις πως είμαι η ζωή σου όλη;

στα όνειρα μου,ακόμα σε αισθάνομαι.

Θέλω να κοιμάμαι όλη την ώρα για να μην σε σκέφτομαι,να μην σκέφτομαι τα μάτια σου,κάθε φορά που με κοίταγες, κοίταγες μέσα μου με άγγιζες στην ψυχή μου.Έφυγες και δεν είπες ούτε ένα γεια;Μμμ. ..μάλλον τόσα πολλά σήμαινα για σένα.
Ίσως πρέπει να ξεκαθαρίσω μέσα μου κάποια πράγματα.Νοσταλγώ τις στιγμές που ήμασταν μαζί;Ή απλά έχεις πληγώσει τον εγωισμό μου;Πάντα μπέρδευα τα συναισθήματα μου,από τότε που ήμουν μικρούλα ήμουν πάντα πολύ μελοδραματική. ..δεν βαριέσαι,ζω έντονα την ζωή μου ή μήπως όχι;

Από τότε που έφυγες,έχω χαθεί. .αντικρίζω την θάλασσα ακούγοντας θλιβερά τραγούδια και σκέφτομαι το χαμόγελό σου,πω αυτό το χαμόγελό σου ρε μωρό μου,παίζει να ξύπναγα το πρωί και να σκεφτόμουν μόνο αυτό.

Ανάβω ένα τσιγάρο,θυμάμαι με έβριζες που κάπνιζα. .μου έλεγες ' μην καπνίζεις,κάντο για μένα',κοιτάζω έξω από το παράθυρο το φεγγάρι,αρχίζω και βουρκώνω. .μιλάω μόνη μου δεν ξέρω από που να αρχίσω,σε βρίζω συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο ήξερα τι θα συμβεί,ήμουν σίγουρη για την ακρίβεια.

Κάποια βράδια περνάω από το σπίτι σου και κοιτάζω πάνω,κοιτάω το μπαλκόνι σου,θυμάμαι. . .πιάνω τον εαυτό μου να γελάει και να θυμάται τις στιγμές που καθόμασταν αγκαλιά στο κρεβάτι σου και λέγαμε μαλακίες και γελάγαμε.Τα εκτιμούσαμε τότε;Νομίζαμε ότι θα κράταγε για μια ζωή,χαχα μέχρι και όνειρα για το μέλλον μας κάναμε. .

Τώρα;Τώρα ο καθένας την ζωή του,ο καθένας στο κρεβάτι του,στην καθημερινότητα του.Είναι πολύ δύσκολο να ξυπνάς μόνος σου το πρωί,χωρίς τον άνθρωπό σου,όμως μια συνήθεια είναι όλα,ξέρεις πιο είναι το πρόβλημα όμως;Ποτέ δεν συνήθισα να συνηθίζω. .

Όλα εκείνα που δεν μπορώ να πώ

Θυμάσαι ένα βραδύ που τσακωθήκαμε και έφυγα?Ε λοιπόν ξανά γύρισα. .. γιατί? Γιατί ήθελα να έρθεις να με κοιτάξεις και να μου πεις οτι με αγαπάς.. ότι πάντα με αγαπούσες, οτι δεν συγχωρείς τον εαυτό σου για το λάθος αυτό μα εγώ είμαι έτοιμη να σε συγχωρέσω . ώμος ούτε καν γύρισες να κοιτάξεις αν ήμουν εκεί.
ελπίζω να κοίταξες καθώς εγώ έφευγα. 
δεν εχει σημασία πλέων. λάθος, πάθος σχεδόν το ίδιο πράγμα.σε ένα γράμμα διαφέρουν .. .. είδες μωρό μου? Και εγώ με εσένα μόνο σε ένα πράγμα διαφέρουμε, στο ότι εγώ θα ήθελα να ήσουν ακόμα εδώ, εσύ όμως όχι!

και προσπαθώντας να μην χάσω εσένα,χάνω εμένα.

Φοβάμαι,φοβάμαι πως μέρες με τις μέρες χάνω τον εαυτό μου.Δεν έχω ακούσει νέα σου απο εκείνο το βράδυ,όχι ότι ανησυχώ αν έχεις κάτι δεν σε φοβάμαι,άνθρωποι χωρίς καρδιά και συναισθήματα δεν παθαίνουν τίποτα.όμως τρώγομαι να δω αν αυτή είναι καλύτερη από εμένα,που δεν είναι και το ξέρω.Η αλήθεια είναι ότι περιμένω να σε παίξει σαν παιχνίδι και μετά να καταλάβεις πόσο αξίζω και πως με έχασες και να γυρίσεις πίσω και να μην είμαι πια εδώ,έτσι για να καταλάβεις πόσο πονάει.

Πρόσφατα άκουσα το τραγούδι μας,χα ξέρεις τι μου θύμισε;Στα γενέθλιά σου που ήμασταν στον καναπέ και μου είπες ' κάποτε θα είμαστε μαζί να το θυμάσαι,κάποτε μέσα στην αγκαλιά μου θα κοιμάσαι,κάποτε θα έρθει η κατάλληλη στιγμή μωρό μου. .', μαγεύτηκα από το βλέμμα σου εκείνη την ημέρα πραγματικά κάτι με έκανε να σε ερωτευτώ πιο πολύ.


- Γιατί με ταλαιπωρείς ρε μωρό μου;
- Τι εννοείς δεν καταλαβαίνω.
- Εκείνο το βράδυ. .ήρθε και μου το είπε.
- Ήμουν πληγωμένος.Δεν ήξερα τι να κάνω.
- Είναι πολύ εύκολο να κάνεις πάντα λάθος και να πετάς ένα 'δεν ήξερα τι να κάνω'
- Μην αρχίζεις.
- Μόνο πες μου,σκέφτηκες ότι όταν το έκανες αργά ή γρήγορα θα το μάθαινα και θα μου μάτωνες την καρδία,πες μου ρε μωρό μου αξίζει να μάτωνες την καρδιά της πριγκίπισσας σου;
- Μην συνεχίζεις,κουράστηκα δεν έχω πια κουράγιο,ξέρεις ότι σ'αγαπάω αλλά δεν μπορώ άλλο.
-Χα,μωρό μου 'σ'αγαπάω' και 'κουράστηκα' δεν πάνε μαζί λυπάμαι. .όταν αγαπάς δεν κουράζεσαι ποτέ.

Δεν έπαψα στιγμή να σε θυμάμαι.

Μαζί αράζαμε τα βράδια,με είχες αγκαλιά και δεν σταμάταγες να με κοιτάς,καθόμασταν και κοιτάγαμε τον ουρανό και σου έλεγα ότι όταν χαζεύω στα αστέρια χάνομαι. .

Μάτια είχες μόνο για μένα,ζωή σου όλη ήμουν εγώ. .όλη την ώρα μαζί ήμασταν,το πιο γλυκό καληνύχτα απο εσένα το είχα ακούσει.Ήταν όλα τόσο όμορφα,τόσο ωραία.Ένιωθα σαν να πέταγα να ήμουν αλλού και εσύ μαζί μου.

Ξέρεις πως παρακαλάω να σου μοιάσω;Μερικές φορές σε θαυμάζω,εσύ δεν πονάς όσο εγώ,δεν μετανιώνεις,δεν σε τρώνε οι ενοχές. Αναρωτιέμαι πως γίνεται να τα πέταξες όλα σε μια στιγμή.Τι έγινε; Πώς τα ξεχνάς όλα έτσι; 

Kαι όταν χρειαζόσουν κάποιον, ποιος ήταν εκεί;

- Κουράζομαι να σε ακούω το καταλαβαίνεις;ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.
- Τολμάς και μιλάς;Μετά από όλα αυτά;
- Δεν με νοιάζουν όλα αυτά,δεν μπορώ άλλο άφησε με.
- Να σε αφήσω;Πως μπορώ,αμα σε αφήσω θα πέσεις,δεν προσέχεις καθόλου,τίποτα. ..
- Προσέχω,επιτέλους δεν είμαι πέντε χρονών.
- Μπα; Μάλλον θα ξέχασες που σε μαζεύαμε λιπόθυμη τις προάλλες.
- Δεν έφτεγα  εγώ,ήταν απλά ένα ατύχημα.
- Έμενα δεν με ξεγελάς μικρή.
- Τι ανοησίες είναι αυτές;Τέλος πάντων δεν έχω όρεξη,απλά μην ξανά ασχοληθείς μαζί μου,μου κάνεις κακό...
- Πραγματικά είσαι τόσο αχάριστη;
- Είσαι τόσο μαλάκας;Δεν το πιστεύω!Το οτι είσαι δίπλα μου αυτή την στιγμή δεν αναιρεί το γεγονός ότι μου έχεις κάνει κακό.
- Με έχεις ρωτήσει ποτέ πόσο με πόνεσες εσύ;Μόνο την πάρτι σου κοιτάς μικρή.
- Δεν μιλάς σοβαρά;Ήμουν πάντα εκεί,κάθε γαμημένο λεπτό και εσύ τι έκανες;
- Ήταν ένα λάθος,σου έχω ζητήσει συγγνώμη..
- Τι να την κάνω την συγγνώμη σου;Να πας σε αυτήν τώρα και να μην ξαναγυρίσεις πίσω.
- Μην λες πράγματα που θα μετανιώσεις.
- Χα,έχεις καταλάβει ότι τα μάτια μου έχουν σιχαθεί να σε βλέπουν;Φύγε.
- Όπως θες,α και πες στον άλλον να σε προσέχει.
- Γιαυτό να σε σίγουρος.  

έγινε η απώλεια συνήθειά μας

Με εμπιστεύεσαι,χωρίς να με ξέρεις καλά καλά,αυτό είναι που μου αρέσει σε εσένα.

- Τι λες να πάμε;
- Ναι ρε κομπλέ θα περάσουμε
- Έχει πολύ περπάτημα
- Όλα καλά πάμε.
- Οκ

Φτάσαμε σε ένα σπίτι σαν αχούρι,θυμάσαι; Το μελετάγαμε γελώντας στο δρόμο,αναρωτιόμασταν αν θα είναι καλύτερο από κούτα,παραδόξως ήταν.Έμοιαζε σαν τις ταινίες που βλέπουμε που πηγαίνουν και αράζουν σε στοιχιωμένα σπίτια,ήταν παντού σκοτάδι,έμπαινε φως μόνο από την μπαλκονόπορτα,τα έπιπλα μέσα παίζει να μην τα είχαν ξεσκονίσει ποτέ και παντού είχε αφόρητη ζέστη.
Βγήκαμε έξω στο μπαλκόνι καθόσουν εσύ και ο φίλος σου,σε φίλησα και κάθισα στην καρέκλα,γύρισα και κοίταξα έξω την φύση,ήταν απλά υπέροχα,έκανα ένα τσιγάρο και μπήκα μέσα,ήρθες και εσύ από πίσω μου,με έπιασες από την μέση και μου έκλεισες το μάτι πονηρά.
Μπήκαμε όλοι στο δωμάτιο,αράζαμε και ακούγαμε μουσική,έπειτα από λίγο τα παιδιά φύγαν και πήγαν μόνα τους έξω στην βεράντα.

-Είσαι καλά μωρό μου;
-Ναι ζωή μου μια χαρούλα,εσύ;
- Ναι όλα καλά

Με πήρες αγκαλιά και άρχισες να με φιλάς και να με χαϊδεύεις,γέλαγα. .δεν ήξερα τι να κάνω,δεν ήθελα να σου δείξω αγάπη,φοβάμαι να μην γίνει μαλακία. .

-Φαίνεσαι πολύ πληγωμένη το ξέρεις;
-Ναι
-Είσαι πολύ μυστήρια και φοβάμαι
-Χα κοίτα να δεις εγώ προσπαθώ να είμαι εντάξει μαζί σου σε όλα
-Το ξέρω μωρό μου,το βλέπω και μου αρέσει,όπως και εσύ. .απλά να δεν καταλαβαίνω γιατί είσαι τόσο.
-Δεν χρειάζεται,δεν θέλω να ανοίξω συζήτηση για το παρελθόν,πονάει.

Με προβλημάτισες πολύ,όμως κατάλαβα,κατάλαβα τα χάλια μου για την ακρίβεια.Κατάλαβα ότι τόσο καιρό,αισθανόμουν μόνη μου και πόναγε η καρδιά μου που δεν ήταν δίπλα μου αυτός,που παρόλο που η καρδία μου πόνεσε εκατομμύρια φόρες γι'αυτόν,ίσως ένα κομμάτι του εαυτού μου να είναι ακόμα εκεί. .όμως έχει σημασία πια;Όχι δεν έχει,καθόλου μάλιστα.

Εγώ βρισκόμουν αγκαλιά μαζί σου,που δεν μου έχεις κάνει κακό.Θα ήταν άδικο να σου κάνω εγώ μωρό μου.

Δεν είναι η ζωή παιχνίδι σου πριγκίπισσα

Ξημερώνει το ξέρεις; Και εγώ πάλι δεν μπορώ να κοιμηθώ.

- Δεν είναι κακό να ξαναπροσπαθήσω,δεν έχω τίποτα να χάσω.
- Μην τολμήσεις.
- Έλα ρε συ,αλήθεια μια φορά και τέλος.
- Καλά είσαι τελείως μαλάκας;Από την στιγμή που το έκανε μια θα το ξανακάνει,δεν αλλάζουν έτσι τα πράγματα,εγωισμό δεν έχεις καθόλου πάνω σου;
- Ήμουν εγωίσταρος,ο πιο μεγάλος.
- Τουλάχιστον δεν πληγωνόσουν. . .
- Θα μιλήσω με την κολλητή της να δω τι κάνει,αν είναι καλά.
-Άσε μας 10 μέτρα άντρας από πίσω της θα τρέχεις;
- Ε ξέρεις πως είναι να αγαπάς. .
- Επειδή ξέρω σε παρακαλώ μην το κάνεις,θα σε κάνει ότι θέλει και μετά θα πληγωθείς πιο πολύ που έριξες τα μούτρα σου και σε πάτησε για άλλη μια φορά.
- Πονάει ρε συ,πονάει πολύ.
- Και εγώ πονάω πολύ,το ξέρω,σε καταλαβαίνω. .κλείσε τα ματάκια σου και κοιμήσου.

Μιλάς εσύ;

Θυμάμαι ακριβώς τι μου είπες,στο κρεβάτι σου καθόμασταν.
- Γιατί δεν με εμπιστεύεσαι;
- Εσένα σε εμπιστεύομαι,τις άλλες δεν εμπιστεύομαι καρδιά μου.
- Κάνεις λάθος,εγώ εδώ είμαι και θα είμαι για πάντα.
- Σίγουρα;
- Ναι πριγκίπισσα μου.
- Σ'αγαπάω
- Και εγώ.

Τώρα κατάλαβες τι εννοώ;Όλες αυτές οι δήθεν ' είναι απλά φίλες μου' είναι τώρα μαζί σου.Δίνεσαι σε αυτές μωρό μου. Μην σου λέω ψέματα είχα μια τελευταία ελπίδα ότι όλα θα γίνουν όπως πριν,διαλύθηκε όμως.Εσύ ο ίδιος μου έλεγες ότι είμαι η ζωή σου όλη,ότι δεν είμαι απλά άλλη μια.Τώρα πώς μου το κάνεις αυτό,πώς τα πετάς όλα στον αέρα;Με τι μούτρα έρχεσαι και μου τα ρίχνεις όλα πάνω μου;
 Να ξεδώσεις ήθελες μου είπες,απλά γιατί είχες πληγωθεί που νόμιζες πράγματα τρομερά,μα σε ρωτάω,όταν έκανες το μεγαλύτερο λάθος της ζωής σου και πλήγωσες τον άνθρωπο που στεκόταν κάθε γαμημένη μέρα δίπλα σου,δεν σκέφτηκες,δεν στεναχωρήθηκες,πως κοιμάσαι τα βράδια μου λες;