Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012

fOreVER.


           
    Μπήκα μαζί με μια φίλη μου στο μαγαζί,γινόταν χαμός.Η μουσική ήταν τόσο δυνατά που ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει στον ρυθμό της.
-Τι έχεις;
-Τίποτα ησύχασε, παραγγείλε να πιούμε κάτι.
-Από τώρα;
-Ναι.
-Γιατί;
-Γιατί θα έρθει.
-Ποιος θα έρθει;
-Μην κάνεις ανόητες ερωτήσεις.
-Και τι σε νοιάζει αν θα έρθει;Εσύ είσαι αλλού,τα είπαμε αυτά μην τα ξαναλέμε.
-Εσύ τα είπες,εγώ δεν είπα τίποτα.
-Είσαι τρελή.
-Δεν είμαι τρελή,άρρωστη είμαι.

'Δεν είναι τα αντίο που σε πληγώνουν,είναι οι αναμνήσεις που σε ακολουθούν όπου και να είσαι.'
And when I hear 'forever' I think of you.
BUT FOREVER ITS NOT REAL,RIGHT?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου