And supergirls don't cry.

Ναὶ ἀγαπημένη μου,
ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νά ῾χουμε μία πόρτα, ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.
Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε

-Λειβαδίτης.

Για μια αγάπη πολεμάμε μωρό μου,για έναν έρωτα.

Η αλήθεια είναι ότι έχω μέρες να κοιμηθώ,να φάω,είμαι άδεια.

Μου είχαν πει ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει,μεγάλο λάθος.Ο έρωτας δεν περνάει,δεν περνάει ποτέ.Πως μπορεί να περάσει;Γίνετε να περάσουν οι νύχτες που ήμασταν αγκαλιά,που κοιμόμουν στα χέρια σου,τα μεθύσια που έχουμε κάνει,τα φίλια που έχουμε δώσει,τις στιγμές που περάσαμε μαζί,τα κλάματα,οι χάρες,οι λύπες,τα νεύρα.ΤΙΠΟΤΑ δεν περνάει,το βρίσκω αδιανόητο να περάσουν όλα αυτά.

Σου έστειλα ένα καληνύχτα,δεν ξέρω γιατί,δεν έχω ιδέα.Φυσικά και δεν θα μου απαντούσες,εσύ είσαι καλά,χαμογελάς,έτσι ήμουν και εγώ κάποτε,τώρα. . .τώρα είμαι αλλιώς.

Νιώθω αδύναμη,κουρασμένη,τα μάτια μου είναι θολά.Κάποτε ήμουν όμορφη κοπέλα,τώρα δεν με αναγνωρίζω.Τώρα είμαι κάτασπρη,σαν το πανί,δεν νιώθω τίποτα.Κάποτε αγαπούσα τα πρωινά,μ'άρεσε το πρωί,τώρα το σιχαίνομαι,πιο πολύ από το πρωί όμως,λάτρευα το βράδυ,αχ αυτή η νύχτα,τι όμορφη που είναι,πέρναγα υπέροχα την νύχτα.Είστε τόσο ίδιοι με την νύχτα,σκοτεινοί,όμως τα αστέρια για να λάμψουν θέλουν σκοτάδι.Έτσι;

http://www.youtube.com/watch?v=SlOba6xWQzY