Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

'Promise?' 'Promise.'


'Νιώσε με,έχω λόγους που λιποθύμησα πάνω στα σκαλοπάτια σου κι όμως δεν λύγισα,τόσο άχαρες μέρες,τόσο όμορφες νύχτες.'
-Γιατί;
-Γιατί έτσι,απλά δεν νιώθω καλά.
-Μην με ξεχνάς ρε συ δεν είμαι καλά,βοήθησε με.
-Δεν ήμουν εγώ αυτός που έφυγε,τώρα δεν βρίσκω λόγο να σε βοηθήσω.
-Δεν θέλω να ακούω τον εγωισμό σου,θέλω να ακούω εσένα.
-....
-Βάζω εσένα πάνω από εμένα.
-Προτίμησα να κάθομαι και να κλαίω μόνος μου,εσύ είχες πάρει την απόφαση σου,έφυγες,δεν μπορούσα να σε πιέσω για κάτι που ήθελα εγώ.
-Εγώ θα το κάνω όμως,ειλικρινά μετά από όλα αυτά;Πως μπορείς;Δεν γίνεται να τα καις όλα στην φωτιά. ..
-Απλά δεν θέλω,δεν μπορώ, έχω πληγωθεί πολύ.
-ΜΕΙΝΕ,ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ.
-Μην το κάνεις αυτό,πέρασα πολλά για να σε ξεπεράσω,δεν θέλω να σε ξανά έχω πια.
-Μίλα μου,πες μου καλήμερα,αγκάλιασε με,πες μου τα προβλήματα σου,ειλικρινά το χρειάζομαι.
-Όχι.
-Σε παρακαλώ.
-Θα σε θέλω πάλι ξανά μετά.
-Αρκεί να σε βλέπω,να ξέρω ότι είσαι καλά.
-Όχι,μακάρι να μπορούσα αφού το χρειάζεσαι τόσο αλλά φοβάμαι και δεν θέλω.Όχι.
-Ναι;
-Ναι,όσο και αν με στεναχωρεί.
-Σ'αγαπάω και περιμένω,όπως πάντα.
-Όχι.
-ΝΑΙ,θα έρθεις.
-Να προσέχεις τον εαυτό σου,είχες μια τάση αυτοκαταστροφής πάντα.
-Όχι,δεν θα προσέχω,μ'αρέσει έτσι όπως είμαι.
-Περίεργη.
-Μοναδική.



1 σχόλιο: