Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Μην αφήνεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει.





.
-Δεν είναι περίεργο;
-Ποιος είσαι εσύ πάλι;
-Δεν με αναγνωρίζεις;
-Θα έπρεπε;
-Ναι,είμαι ο εαυτός σου.
-Ουαου,τα μαύρα σου τα χάλια έχεις ρε συ.
-Ναι,είδες πως με κατάντησες.Εσύ φταις,δεν προσέχεις.
-Θέλεις πραγματικά να ανοίξουμε αυτήν την συζήτηση;
-ΝΑΙ.Είναι κάτι που αφορά και τους δύο μας.
-Βασικά γιατί κάθομαι και σου μιλάω σαν την τρελή;
-Γιατί ήπιες εχθές το βράδυ,ήπιες πολύ.
-Τον είδα;
-Ναι και τον πλήγωσες πολύ.
-Μπα,από πότε έχει συναισθήματα αυτός.
-Έλα μην είσαι αχάριστη.
-Φύγε,ούτε εσύ δεν με καταλαβαίνεις.
-Aμα φύγω εγώ,θα έρθει η μοναξιά και θα με ζητάς πίσω.
-Αυτή έχει φύγει πια, από μικρό παιδί την θυμάμαι.Δεν την θέλω ούτε αυτήν.
-Τίποτα δεν θέλεις εσύ.Πήγαινε γίνε άνθρωπος, τρομάζω που σε βλέπω έτσι.
-Δεν θέλω να γίνω άνθρωπος,οι άνθρωποι είναι αδύναμοι.

"Εγώ το μόνο που θέλω είναι να μην θέλω όσα θέλουν οι άλλοι, να θέλω όσα θέλω εγώ,όσα χρειάζομαι,όσα ονειρεύομαι,όσα αντέχω να θέλω."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου