Απλά πες μου πως κατάφερες να γίνεις το πιο όμορφο χάος της γης.

Κάποιοι μιλούν μοναχά με τα μάτια ψιθυρίζοντας τα ομορφότερα λόγια με την φωνή της καρδιάς.

   Η απόσταση κάνει τους έρωτες πιο δυνατούς,δοκιμάζονται και δεν χάνονται μέσα στην καθημερινότητα,κρατάνε και δένονται.Δεν ξέρω γιατί,ίσως η επιθυμία ανάμεσα σε δυο κορμιά που καίγονται να δυναμώνει.
   Πολλοί λένε ότι μόνο στο απόλυτο σκοτάδι μπορείς να δεις τα αστέρια,μα πως; Κάθομαι αργά το βράδυ,και από το σκούρο χρώμα του ουρανού δεν βλέπω τίποτα,κοιτάζω πάνω μα δεν βλέπω τα αστέρια.Αντικρίζω τα μάτια σου και χάνομαι,σχηματίζουν το άπειρο και μπορώ να κάθομαι να τα χαζεύω ώρες ατελείωτες.
  Ανάβω ένα τσιγάρο και σε περιμένω να έρθεις,οι ώρες και οι μέρες που φαίνονται ατελείωτες,ανυπομονώ να είσαι κοντά μου,να σε νιώθω. Σκέφτομαι τα μάτια σου,αυτά τα υπέροχα γαλάζια μάτια σου και αυτό το πρόσωπο σου που όταν χαμογελάς μοιάζεις σαν άγγελος,ο άγγελος μου.
  Θυμάμαι τα όνειρα που κάνουμε μαζί,πιάνω τον εαυτό μου να χαμογελάει,κλείνω τα μάτια μου και φαντάζομαι εσένα εδώ.Εντυπωσιάζομαι και μόνο στην ιδέα,ξέρεις ..μαζί αγκαλιά να αράζουμαι στο μπαλκόνι μου να κοιτάζουμε από κάτω και να μετράμε πόσα όμορφα πράγματα βλέπουμε και να σου ψιθυρίζω 'έλα πάρε με και πάμε εκεί που θα ναι πάντα καλοκαίρι'.
   'Είναι πια οι ζέστες και οι έρωτες που θα μας πάνε μέχρι το ξημέρωμα'.Αυτά φαντάζομαι και με πιάνει το πρωί,οι σκέψεις μου είναι μαγευτικές και χαίρομαι που επιτέλους βλέπω ουράνιο τόξο μετά από καταιγίδες.
Η γειτονιά μου είναι άδεια και δεν παλεύεται χωρίς έρωτα,κρυώνω κι ας είναι καλοκαίρι.Δεν χρειάζομαι ζεστασιά του ήλιου,αλλά την δική σου.

Mην αφήσεις τα για πάντα μας να γίνουν ποτέ.