Φοβάμαι,φοβάμαι πως μέρες με τις μέρες χάνω τον εαυτό μου.Δεν έχω ακούσει νέα σου απο εκείνο το βράδυ,όχι ότι ανησυχώ αν έχεις κάτι δεν σε φοβάμαι,άνθρωποι χωρίς καρδιά και συναισθήματα δεν παθαίνουν τίποτα.όμως τρώγομαι να δω αν αυτή είναι καλύτερη από εμένα,που δεν είναι και το ξέρω.Η αλήθεια είναι ότι περιμένω να σε παίξει σαν παιχνίδι και μετά να καταλάβεις πόσο αξίζω και πως με έχασες και να γυρίσεις πίσω και να μην είμαι πια εδώ,έτσι για να καταλάβεις πόσο πονάει.
Πρόσφατα άκουσα το τραγούδι μας,χα ξέρεις τι μου θύμισε;Στα γενέθλιά σου που ήμασταν στον καναπέ και μου είπες ' κάποτε θα είμαστε μαζί να το θυμάσαι,κάποτε μέσα στην αγκαλιά μου θα κοιμάσαι,κάποτε θα έρθει η κατάλληλη στιγμή μωρό μου. .', μαγεύτηκα από το βλέμμα σου εκείνη την ημέρα πραγματικά κάτι με έκανε να σε ερωτευτώ πιο πολύ.
- Γιατί με ταλαιπωρείς ρε μωρό μου;
- Τι εννοείς δεν καταλαβαίνω.
- Εκείνο το βράδυ. .ήρθε και μου το είπε.
- Ήμουν πληγωμένος.Δεν ήξερα τι να κάνω.
- Είναι πολύ εύκολο να κάνεις πάντα λάθος και να πετάς ένα 'δεν ήξερα τι να κάνω'
- Μην αρχίζεις.
- Μόνο πες μου,σκέφτηκες ότι όταν το έκανες αργά ή γρήγορα θα το μάθαινα και θα μου μάτωνες την καρδία,πες μου ρε μωρό μου αξίζει να μάτωνες την καρδιά της πριγκίπισσας σου;
- Μην συνεχίζεις,κουράστηκα δεν έχω πια κουράγιο,ξέρεις ότι σ'αγαπάω αλλά δεν μπορώ άλλο.
-Χα,μωρό μου 'σ'αγαπάω' και 'κουράστηκα' δεν πάνε μαζί λυπάμαι. .όταν αγαπάς δεν κουράζεσαι ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου