Θέλω να κοιμάμαι όλη την ώρα για να μην σε σκέφτομαι,να μην σκέφτομαι τα μάτια σου,κάθε φορά που με κοίταγες, κοίταγες μέσα μου με άγγιζες στην ψυχή μου.Έφυγες και δεν είπες ούτε ένα γεια;Μμμ. ..μάλλον τόσα πολλά σήμαινα για σένα.
Ίσως πρέπει να ξεκαθαρίσω μέσα μου κάποια πράγματα.Νοσταλγώ τις στιγμές που ήμασταν μαζί;Ή απλά έχεις πληγώσει τον εγωισμό μου;Πάντα μπέρδευα τα συναισθήματα μου,από τότε που ήμουν μικρούλα ήμουν πάντα πολύ μελοδραματική. ..δεν βαριέσαι,ζω έντονα την ζωή μου ή μήπως όχι;
Από τότε που έφυγες,έχω χαθεί. .αντικρίζω την θάλασσα ακούγοντας θλιβερά τραγούδια και σκέφτομαι το χαμόγελό σου,πω αυτό το χαμόγελό σου ρε μωρό μου,παίζει να ξύπναγα το πρωί και να σκεφτόμουν μόνο αυτό.
Ανάβω ένα τσιγάρο,θυμάμαι με έβριζες που κάπνιζα. .μου έλεγες ' μην καπνίζεις,κάντο για μένα',κοιτάζω έξω από το παράθυρο το φεγγάρι,αρχίζω και βουρκώνω. .μιλάω μόνη μου δεν ξέρω από που να αρχίσω,σε βρίζω συνέχεια, κατά κάποιο τρόπο ήξερα τι θα συμβεί,ήμουν σίγουρη για την ακρίβεια.
Κάποια βράδια περνάω από το σπίτι σου και κοιτάζω πάνω,κοιτάω το μπαλκόνι σου,θυμάμαι. . .πιάνω τον εαυτό μου να γελάει και να θυμάται τις στιγμές που καθόμασταν αγκαλιά στο κρεβάτι σου και λέγαμε μαλακίες και γελάγαμε.Τα εκτιμούσαμε τότε;Νομίζαμε ότι θα κράταγε για μια ζωή,χαχα μέχρι και όνειρα για το μέλλον μας κάναμε. .
Τώρα;Τώρα ο καθένας την ζωή του,ο καθένας στο κρεβάτι του,στην καθημερινότητα του.Είναι πολύ δύσκολο να ξυπνάς μόνος σου το πρωί,χωρίς τον άνθρωπό σου,όμως μια συνήθεια είναι όλα,ξέρεις πιο είναι το πρόβλημα όμως;Ποτέ δεν συνήθισα να συνηθίζω. .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου